Here Bugu wenst U een Vrolijk Kerstfeest

Van crisis naar crisis is het thema van de Volkskrant op de vooravond van Kerst.

Een paar weken geleden zat ik samen met Baba achterin een gele taxi en reden we met hoge snelheid door heet en stoffig Bamako. De taxi had, zoals gebruikelijk in Bamako, nauwelijks vering behalve de vering die door de stof van de achterbank naar buiten stak en bonkte door de kuilen op de onverharde wegen. De remmen deden het slechts gedeeltelijk, deurknoppen ontbraken. Je kon de achterdeur openen door je hand uit de ontbrekende achterruit te steken en  met de deurknop aan de buitenkant te openen. De chauffeur reed keihard al toeterend, glijdend en zigzaggend tussen aftandse vrachtwagens en busjes waar aan alle kanten mensen uithingen. Als we echt even moesten stilstaan dook uit het niets een zwerm mensen tevoorschijn die onvermoeibaar met allerlei koopwaar als zonnebrillen, zakjes water en toeters en bellen hun leven waagden om hun waar aan de mens te brengen.

Ik ken het leven in Mali nu al zo lang maar steeds als ik weer een tijdje terug ben geweest in ons geregelde bestaan, lijkt mijn lichaam dit vergeten te hebben en verkrampt direct.

Ik friemelde en draaide op mijn plek om de veiligheidsriem te vinden die er natuurlijk niet was. Naast me zat Baba, wijdbeens, tot in elke vezel van zijn lichaam de rust zelve. Hij keek opzij en vroeg wat ik aan het doen was. “Ik zoek de veiligheidsriemen” zei ik verhit terwijl ik mijn hand tussen de stoelleuning perste. “Stop daarmee”, zei Baba , “ik ben je veiligheid!”.

Veiligheid van binnen

Wie mijn blogs zo’n beetje gevolgd heeft de afgelopen 15 jaar weet dat mijn leven in Mali een aaneenschakeling was van zogenaamd onveilige situaties. Kleine en hele grote. Om te overleven moest ik, soms hardhandig, leren om in onveilige situaties niet de veiligheid buiten mezelf te zoeken maar in mezelf.

‘De wereld gaat van crisis naar crisis’, zegt men. Zolang onze focus ligt op veiligheid buiten ons, zijn we slecht uitgerust om overeind te blijven. In de taxi leerde ik weer dankzij Baba dat het, voor mij in ieder geval, een doorgaande uitdaging is.

Ik wens iedereen een ‘veilige’ Kersttijd toe.

lieve groet, Yvonne

en de rijstactie loopt geweldig dankzij vele lieve mensen. Wil ook nog meedoen?